*
Kayseri Engelliler Derneği Telefon 0533 392 33 88

Kayseri Engelliler Derneği Telefon 0533 392 33 88

Gönderen Konu: Delisin Diyorsun Sen, Delinim Diyorum Ben  (Okunma sayısı 1705 defa)

Çevrimdışı melleseferi

  • öMeR
  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • İleti: 20677
  • SiTe YöNeTiCiSi
    • MeLLeSeFeRi.com
Delisin Diyorsun Sen, Delinim Diyorum Ben
« : Eylül 06, 2012, 04:28:55 ÖÖ »
Delisin Diyorsun Sen, Delinim Diyorum Ben

Yanağımdan süzülüyor sensizliğim, alıştıramıyorum kendimi yokluğuna.
Delisin diyorsun sen,

Bir dakika öncem bir dakika sonrama uymuyor. Delisin diyorsun gözlerinin içinde samimi gülümseyişlerin. Gözlerinin içinde gözlerim. Karelerin içine hapsetsinler istiyorum birbirini özleyen iki gülümseyişi.

Hadi şimdi…

Olmuyor… O iki bakış fotoğrafların arasına sıkışmıyor. O iki bakış kalıyor anıların hatırlanılası yerlerinde. Bir daha hiç karşılaşılmayacak köşelerinde. O iki bakışta sığamıyor bir karenin içine.

Delisin diyorsun sen, delinim diyorum ben…

Hep aynı şarkıyı dinliyorum seni tanıdığımdan beri. Sana dair ne varsa biriktiriyorum. Özene bezene katlıyorum yaşanmış birkaç saati hatıraların içinde. Birkaç saat birkaç ay gibi çoğalıyor gözlerimde. Sonra hepsi birkaç saniyeymiş gibi bitiveriyor. Elim elinden kayıveriyor. Başaramıyorum yanında olmayı. Başaramıyorum kalbinde kalmayı. Geldiğim gibi gidiyorum uzak şehirlere. Geldiğim gibi gönderiliyorum elimde ki kimsesizliğimle. Biliyorum anlayamıyorsun bütün bu çabalarımın sebebini. Biliyorum bende anlayamıyorum kendimi. Hani gittiğin gün var ya; o gün hiç uyuyamadım. Bir sürü saçma sapan cümleler yazdım bize dair. Sen hiçbir şey yapmadın. kıpırdamadı bile içinde unuttuğun bana dairler..ben sana hiçbir şey bırakamamışım. İlk defa o gün anladım. Her şeye inanıyor insanda siyahım; bunca zamandır sende bir tane bile ben bırakamadığına inanamıyor. İnanamadım bende. Belki de bu kadar anlamsız olmayı konduramadım kendime. Kelime her neyse sen söyle…

Delisin diyorsun sen, delinim diyorum ben; içimdeki sessiz cümlelerle, bakışlarımın bakışlarını yakalayamadığı bu şehirde.

Delinim ben…

Bıraktığın yerde küçük hatıralarını hatırlayıp kocaman masallar yazmaktayım ve inandırmaktayım kendimi bir şekilde senin bu masala yeniden gireceğine. beni hissedeceğine..
Masalların düşlüğünden haberim var siyahım, mantığının kısa cümleleriyle hatırlatma bunu bana. Duygularının sıcaklığıyla hatırlat ve gözlerime bakarak söyle

” masal bu, senin masalın, ben yokum bu masalda”
Söyle ki masalı sonlandırayım. Hatırlat bana, yeniden ve yeniden masalın bittiğini. Hatırlat ki bir daha yazmayayım ya da yazsam da sana okutmayayım.

Masallar düş siyahım, senin değil ama benim düşüm bitmedi hâlâ.

Sana hiçbir şey bırakamadığımı biliyorum, inanmak istemesem de biliyorum bunu. Yinede siyahım, hep içimde ki deli; “bırakma peşini” diyor bana. Gittiğini kabullendirtmiyor. O delinin eseri sana ulaşamayan cümlelerim.

Delisin diyorsun sen, delinim diyorum ben.

Şimdi:

Sensizliğin içinde “delinim” diyorum ben,
İşitmiyorsun sen…

alıntı.