Affet beni
Sana duyduğum özlemi nasıl anlatsam bilmiyorum.Bu özlemimin tarifi asla olmaz.Bunu içten içe sana yaşatmasamda inan bu böyle yanımdayken bile bir insan özlenirmi işte ben seni yanımdayken bile özlüyorum.Yanındayken hiç hissettinmi kalbimin atışını.Hissetmemiştirsin çünki yanında mutluluktan kalbim durmuş gibiydi.Nefes bile alamıyordum kollarında belki bu rüyadır bozulmasın diye.Nasıl oldu da o lafı ettim senin kalbini kırdım kırmakla da kalmadım ölümden beter edip cehennemi yaşattım.Bir deliliğimin anı olsa gerek zate ben zır delide değilmiyim.Beni affet sevgilim sana olan aşkımın büyüklüğünü anlamam için birbirimizden ayrı geçen ilk saniye yetti de arttı bile.
Şimdi lütfen pencereden dışarı bak"
Hani ikimiz gece gökyüzüne bakarak bu yıldız bizim demiştik işte o yıldızımızın hatrına beni affet lütfen.Nasıl sana kıydım da o güzel gözlerini yaşlara boğdum.Beni affet diyorum ama kendimi affemeceğim sanırım.Çok zor günün olduğunu bilmiyordum.Bende senin gibi zor anımda seni yanımda hissetmek istedim.Ulaşamayınca çılgına döndüm.Binlerce soru işaretleri aklımdan geçti yinede senin asil bir insan olduğıunu hiç unutmamalıydım.O kadar ağır sözlerimi hiç hak etmemiştin.Dilim tutulsaydı da seni öyle mağrur ve ağlar hale koymasaydım.Öle pişmanım ki birde hep derdim.Ben hiç pişman olacağım şeyi yapmam diye işte hatasız da kul olmuyormuş.Dediğin gibi.Beni affedebilcekmisin?Mağrur bakışlım kalb yangınım.Sevginin hiç ölçüsü olmaz.Bazen mutluluk bazen acı sevginin hamuru meğer böyle yoğrulmuş be sevdiğim.Ah yıllar geçecek düşünüyorumda hayatımız el ele diz dize başım göğsünde son bulacakmı.Nerde ihtiyar bir çift görsem hemen aklıma ikimiz gelir aceb bu günleri görecekmiyiz derim.Belkide ben hiç o günleri göremem.Şimdilik beni bekle belkide yaşlanırız bir dağın eteklerinde sen ve ben baş başa şehirden uzak teknolijiden uzak..alıntı