Bir hayat cizdim kendime

[melleseferi]

Bir hayat cizdim kendime

Bugün askin ilk günüydü oysa ki sevgili ama yasakladim seni kendime. Hatirla!!! Yillar önce bugünü hatirla....

Nasil baslasam bilmiyorum. Cümlelerim tükeniyor demistim ya sana iste yine öyle bir andayim. Yine anlatacaklarim var ve sen yine yoksun olman gereken bir zamanda. Sana bugünü, yillar önce bugünü anlatsam... Ne gelirse aklima, hic susmadan, bikmadan anlatsam ve sen dinlesen. Geri dönmen icin, beni sevmen icin degil ama yüreginin derinliklerinden gelen bir kac damla gözyasina ihtiyacim var desem benimle birlikte kaybettiklerimiz icin aglar misin?

Hic bitmez sandigim, hep kanatlarinin altinda cocuklugumu yasiyacagima inandigim gün bugündü iste. Bütün cesaretimi toplayip seninle son bulacak sandigim bir hayata ilk adimdi bugün. Öyle korunmasiz, öyle caresiz bir anda tanimistim ki seni ask nedir nasil yasanir bilmezdim. Kimseye güvenipte sevemem derken kendimi evimin önünden belki gecersin diye balkonda beklerken bulmustum. Öyle güzeldiki seni sevmek, seni beklemek , her animi seninle doldurmak gidecegini bildigim halde güzeldi iste.


Kötü zamana geldi bugün, oysa sana anlatmak istediklerim bir ah oldu dudaklarimda. Gözlerimi kapatip seni yanimda hissetmek ve dokunamamak sana ne kadar aci. Bugün bu kadar basit cümleler dile gelmemeliydi oysa ama cümlelerim tükeniyor artik. Fazla bir sey bekleme bugün benden oldu mu?


ilk hangisini anlatsam sana; yillar önce sana sarilarak yasadigim bugünü mü yoksa simdi yokluguna saklanarak yasadigim bugün mü? Neresinden baslasam ki anlatmaya. ilk güzellikler mi hatirlanmali yasadigim acilara merhem sürecek yoksa ilk kötülükler mi hatirlanmali güzel olan herseye leke sürecek? Yillar sonra yine ayni kalmisim aslinda, zarar görme yeter ki hayallerimdeki kadar kusursuz kal ben bütün acilari unutmaya raziyim. Seni unutmamak  icin kötü olan ne varsa yok saymayi coktan kabul ettim ben. Yine kendimi unutuyorum, senin icin yasamaya alismisim bir kere.

Yüzmesini bilmeden ne kadar ilerleye bilirsin ki denizde? Seni yok edecegi bellidir, icine alip nefesini kesecegi, yasamak isterken gözlerini sonsuzluga kapatacagi kacinilmaz bir sondur. Aski bilmeden sana yürüdüm ben. Ben acemi bir asik, sen hayati hizli yasayan bir yürek haini. Korkmadan yürüdüm sana. Senindim, en azindan senin olduguma inaniyordum ya hergün günes dogardi, yildizlar daha bir parlakti sanki, yasamak icin bir cok sebebim vardi.

Okulda bile yolunu gözlerdim. Cam kenarinda oturur belki gecer ümidiyle dersi dinlemeden yüregime sigdirmakta zorlandigim bir askla gecerdi 45 dakika. Bütüm günüm seni beklemekle gecerdi. Seni gördügüm zamanlarda da yüzüne bakmaya utanirdim, yanina gelip konusmayi hic düsünmezdim cok uzak bir hayal kalirdi. Bazen gecenin bir yarisi gürültüyle uyanirdim ve sen gecerdin. Gecenin bir vakti seni görmeye alistigim icin gece nöbetleri o günden kalma bana. Simdi cok uzaklarinda kaldim ya sanma unuttum seni. Hala bir ses duysam yataktan nasil firladigimi bilmeden kendimi camda buluyorum. Yoklugun öyle bir vuruyor ki geceme, öyle bir can acisi oluyor ki. O günleri yasarken hersey ne kadar temiz ve güzeldi.

ilk bulusmamiz ne kadar komikti. Ne konusacagimi, ne yapacagimi bilmeden hirkamin fermuariyla oynardim. O gün bir kez daha anlamistim yanindayken yasadigimi, güvende oldugumu, ne kadar aci verirsen ver seni sevmek gibisi yoktu.

Seninleyken saatler nasil gecerdi anlamazdim. Vedalasmaya basladigimda özlem kor gibi yakardi yüregimi. Yarim saat gecmeden arardim cünkü mutlu olmam icin sana ihtiyacim vardi. Seninleyken hersey baskaydi, siradan gibi gözüken seyler bile bambaska anlami vardi. Seninle beraber ictigim kahvenin tadını hala bulamadım biliyor musun?. Sensizliginle kaldigim günlerin birinde tek başıma gittim o bizim mekanımız dedigim eski okulun parkına. Sensizde herseyin güzel oldugunu ispatlamak istedim kendimce. Elimde agac yapraklari, hersey yine ayniydi sen yoktun. Gülsem mi aglasam mi bilemedim!

Gidislerinde, yoklugunla yaptıgım savasta aldıgım yaraları görmedin, sensizliginde döktügüm gözyaslarını bilemedin. En güzelide buydu aslında . Hep mutlu, huzurlu, gülen bir ben vardim ve hep öyle kaldim hayallerinde. Belki de bu yüzden hep gitmek kolay geldi sana, bu yüzden birakıp giderken arkana dönüp de bir kere bile  bakma geregi duymadın. Bilmedigin icin yoklugundaki dayanılmaz yürek agrısını, bu yüzden hic bir zaman ne kadar çoook sevildigimden haberin olmadı.

Hala icimde askını ilk sıcaklıgıyla korumayı basarmısken unutmak zamani seni. Bütün dostlarımla seni konusmak yasak. Seni anlatsam , yokluguna dayanamadıgımı söyleyip , gözümden akan gözyaslarına engel olamasam cok agır konusuyorlar. Seni sevebilmek icin unutmaya calıştıgım gercekleri teker teker yüzüme vuruyorlar. Bilmedigim gercekler degildi, oysa hepsini yasayan, aglayan, yok olan, ihanetlere ugrayan, yari yolda caresiz kalan bendim. Her gün bir adım daha ben ucurum kenarına yürüdüm ama sen güzel kal diye sakladim kendimden. En az senin kadar canımı acıtıyorlar sevgilim. --- Anla artık seni hic bir zaman sevmedi, seninle oynuyor kör olma bu kadar, seven bunları yapamaz kandırma kendini, o sevilmeye layık bir insan degil--- demelerine katlanamıyorum sevgilim. Savunamiyorum seni diye kızma sakın bana. Ne seni, ne kendimi ne de ugruna bütün acıları yasamayi göze aldıgım askımı savunamiyorum, gücüm yok artik.

Dostlarimi, seni kendime yasakladim. Simdi hic olmadigim kadar sensiz, bensiz, kimsesiz kaldim. Simdi daha bir yalnizim, sarilip agliyacak bir dostum bile kalmadi. Seni sevmek ne kadar zormus. Seni sevmek kimsesiz kalmak demekmis. Yine sana ihtiyacim var, oysa seni yasakladim kendime. Odama cekiliyorum  sensizligi anlatacak en damardan bir sarki aciyorum kendimce mutlu olmaya calisiyorum ilk günleri düsünerek. Seni de kendimle yasiyorum artik sadece kendimle. Kimseye anlatmadan, yoklugunun acisini bile tek basima yasamaya karar verdim ve bir de defter arkasina karaladigim notlarimda dile getiriyorum artik sensizligi...

Son gecenin hediyesi hala canimi yakiyor ama gecicek! Kendimi yasakladim sana. Sensizligin acisiyla yaktigim. Elime krem sürsem acisi gecmese de yumusar ve dayanilmayacak bir acisi da yok. Yüregimde söndürmek zorunda oldugum sen hayattan bezdiriyor.


Yasadiklarim ayri bir aci, yasamak istediklerimin hayali ayri bir yürek acisi. Hayallerimle birlikte yok oluyorum. Sen biraktin ama onlar hala benimle. Can cekislerimizi duyuyor musun? Gece birden sicrayarak uyaniyor musun kan ter icinde? Yardim et diye cigliklarimiz geliyor mu sana?

bugün cok güzel bir gün sevgili! Yillar önce kendimi sana verdim, yillar sonra sen bana sensizligini verdin. Ben hala sende kaldim. Bugün nasil bir gün sevgili? Yasamak istediklerim yüregime sigmiyor. Kokun, gülüslerin, bakislarin, benden baska inananin olmadigi askin icime sigmazken yasakladim seni kendime!

Gelme oldu mu artik rüyalarima? Ben hic geliyor muyum rahatsiz ediyor muyum seni? Eger bende gelseydim rüyalarina sen coktan gelirdin geri , yoklugundaki beni görmedin sen sevgilim. Sende gelme rüyalarima oldu mu? Uyandigim zaman ne yapacagimi bilmiyorum. Rüya bile olsa dayanamiyorum bitmesine ve bir sonraki gece yine seni bekliyorum. Rüya bile olsa gögsünde uyumaya, sarilmaya, öpmeye alisiyorum ve her gece seni bekliyorum. Gelme rüyalarima! Bu bile yillardir kabuk baglayamayan yarama kanamak icin bahane oluyor. Gelme sevgili, rüyalarima da gelme!!!

Korkma!!! Kimseyi sevmem ben. Yine sana ait kalirim. Yine sensizligin sevgilim olacak. Coktan biraktim kendimi sensizligin kollarina ve hoyratca sevisini hissediyorum. Sensizligin sevgilim oldu. Kimsenin bilemeyecegi büyük bir gercekle yüregimde söndürdüm seni.

Bugün nasil bir gün sevgili. Seni yasakladim kendime. Bugün askin ilk günüydü sevgili. Bugün yasamanin ilk günüydü sevgili. Böyle mi bitmeliydi. Simdi seni yasakladim kendime! Biz diye bir cümle kuramadan ,seni yasakladim kendime!


Bugün askin ilk günüydü oysa ki sevgili ama yasakladim seni kendime. Hatirla!!! Yillar önce bugünü hatirla!!!alıntı

Mutluluğa Engel Tanımayan Yüreklerle Buluşma Noktamız

www.melleseferi.com