BEDİÜZZAMAN HZ.LERİNE SESLENİŞ
Ümitler gözler sende,sen ki bir çığır açtın;
Ömür boyu yaşadın,ne usandın,ne kaçtın.
Şimdi sesleniyorum,Kabr-i meçhulüne ben!
Binler said var oldu,samimi nefesinden.
Sevginle yaşıyoruz,gönlümüzde sultansın,
Sen,ey büyük Mücahid! Sen Bediüzzaman'sın!
Ne gam gittiysen eğer,gözümüzün önünden,
Işık tuttuğun yollar,parlaktır daha dünden.
Ashab-ı Güzin gibi,yaşadın ömür boyu!
Tam şecaat gösterdin,idam ettin korkuyu!
Barekallah! Ömründe,eğilmedin,yılmadın!
Tufanlar esti yine,çökmedin yıkılmadın!
Ol yüceler yücesi,görüyor halimizi!
Bir müceddid olarak,arz et ahvalimizi!
De ki Ümmetin zaif,de ki ümmetin bikes;
Halet-i nezi' gibi,çıktı çıkacak nefes.
Rabbim kuvvet verirse,canlanır,şahlanırız;
Bir sinek dahi olsak,nemruttan öç alırız.
Yeter ki ruh-u Nebi,şefkat eylesin bize;
Firavn'ı,şeddatları hep getiririz dize.
Kalemlerimiz füze,sesimiz atom olur;
Nurlu bakışımızla,kirli ruhlar durulur.
Her yerde âyetlere,bol bol mana verirsin;
Mucize-i Ahmed'i,en bereketli dersin.
Bir nesl-i cedid gelir,hizmet eder Kur'ân'a;
Bölük bölük devletler,talip olur İslâm'a.
Nur okulu ne mezhep,ne de bir tarikattır;
O bunları savunan,gerçek bir hakikattır.
Bir manevi cezbeyle,kabarmışız,taşmışız;
Kıt'alardan kıt'aya,meşaleler saçmışız.
Amerika ,Fransa,Suudi Arabistan;
Mısır,Irak,Almanya,hayran sana Pakistan!
Her yerde risaleler,her yerde nur halkası;
Anadolu bugün de,imanın şahikası.
Ne mümkün herkes seni tanısın ve tanıtsın;
Milyonların gönlünde, mekan tutan anıtsın.
Mansursun,muzaffersin AVN-İ İLAHİ ile,
Asırlar yad edecek,ismini dilden dile.
M.Avni(Avnullah)Özmansur-1960