Bir Şehrin Gülleri Solarsa
Karartılmış sabahlar
Söylenmemiş günahlar vardır
Kırılır kanatları tutkunun
Kan sızar tırnağından geceye
Kederini yazmaz gazeteler
Oysa
Ağaçlar bilir
Gökyüzü bilir
Göçmen kuşlar bilir
Kırılır en taze dalı ağacın
Keder açar çiçeğinden şiire
Bir sen bilirsin
Bir ben bilirim
Bir de mavisi tükenmiş sokaklar bilir
Elleri mavi mavi bir kadın diyor ki;
Birgün gülleri soldu bu şehrin
Ve sonra
Şafaktı ki henüz
Bütün kuşları göçetti başka iklimlere
Kuşsuz ve gülsüz
Geç kaldık kendi yüreklerimize.
Gülcihan Atalay